نشست کارگروه تخصصی علم و دین
در تاریخ ۴ خردادماه ۱۴۰۴ با حضور جمعی از برجسته‌ترین اساتید حوزه فلسفه، الهیات و علوم تجربی در محل … برگزار شد. این نشست که با هدف بررسی رویکردها و انگاره‌های گوناگون درباره رابطه علم و دین برگزار شده بود، میزبان اندیشمندان برجسته‌ای از جمله دکتر ضیاء توحیدی، حجت‌الاسلام دکتر واعظ زاده، دکتر پیرو جعفری، مهندس مصطفوی و حجت الاسلام مصباح بود که به تحلیل دیدگاه‌های مختلف در این حوزه پرداختند.
در بخش نخست نشست، بررسی تطبیقی میان رویکردهای فلسفی و کلامی در رابطه با علم و دین صورت گرفت. به‌ویژه تفاوت میان نگرش عقل‌گرایانه فیلسوفان مسلمان، مانند ملاصدرا، با دیدگاه‌های متکلمان اشاعره و امامیه درباره امکان شناخت خداوند از طریق علوم تجربی و فلسفه مورد توجه قرار گرفت.
از جمله مباحث مطرح‌شده در این نشست، امکان سنجش گزاره‌های دینی از منظر علوم تجربی بود. این مسئله که آیا علوم طبیعی و تجربی می‌توانند در اثبات یا تحلیل آموزه‌های دینی نقشی ایفا کنند، مورد بحث قرار گرفت. برخی از صاحب‌نظران بر این باور بودند که پیشرفت‌های علمی می‌تواند درک دقیق‌تری از پدیده‌های طبیعی ارائه دهد و در نتیجه، به فهم بهتر برخی مفاهیم دینی کمک کند، در حالی که برخی دیگر به استقلال معرفتی دین و علم تأکید داشتند.
در ادامه نشست، نسبت میان صفات الهی و قوانین علمی حاکم بر جهان بررسی شد و حاضران درباره مسئله تشبیه و تنزیه از منظر مکاتب مختلف فلسفی و کلامی به بحث پرداختند. همچنین پیشنهاداتی برای تقویت گفت‌وگوی میان‌دینی و میان‌رشته‌ای در زمینه علم و دین ارائه شد تا این تعاملات به شناختی عمیق‌تر از دو حوزه منجر شود.
این نشست در فضایی علمی و نقادانه برگزار شد و مقرر گردید که در جلسات آینده، موضوعات مرتبطی مانند رابطه علم و دین با مسئله شر، علم الهی و نقش اراده الهی در طبیعت مورد بررسی قرار گیرد. با توجه به سطح علمی نشست و مشارکت فعال پژوهشگران، انتظار می‌رود که این گفت‌وگوها زمینه‌ساز پژوهش‌های نوینی در حوزه تعامل علم و دین باشد.
