الحاد فلسفی، به‌عنوان یکی از مباحث محوری و چالش‌برانگیز فلسفه معاصر، ارتباط نزدیکی با مسائلی اساسی همچون وجود خداوند، ماهیت هستی، اخلاق و تناقضات علم و دین دارد. این حوزه در دنیای مدرن به‌ویژه با تحولات علمی و فرهنگی روزافزون، به چالشی جدی برای بنیادهای دینی تبدیل شده است. این امر ضرورت تحلیل انتقادی و دقیق‌تر مسأله الحاد را ایجاب می‌کند تا بتوان به فهم عمیق‌تری از این معضلات دست یافت.

کارگروه فلسفه موسسه التوحید با رویکردی انتقادی به تحلیل الحاد فلسفی می‌پردازد و سعی دارد فراتر از دیدگاه‌های سطحی، به بررسی تعارضات میان علم و دین، و جایگاه اخلاق در غیاب اصول متافیزیکی بپردازد. این کارگروه، با نگاه دقیق به ابعاد مختلف الحاد و تأثیر آن بر مباحث فلسفی و اخلاقی، نقدهای اساسی و فلسفی از این جریان فکری را مطرح می‌کند.

از دیدگاه تاریخی، الحاد فلسفی در آثار اولیه افلاطون و ارسطو آغاز شده و در دوره‌های مختلف از جمله در اندیشه‌های هیوم، نیچه و در دوران معاصر از سوی چهره‌هایی چون داوکینز و هریس به اوج خود رسیده است. این روند، به‌ویژه در پی نقدهای بنیادین دینی، موجب گسترش مباحث الحادی در فضای فلسفی معاصر شده است.

هدف این کارگروه، ارائه چارچوب‌های انتقادی و نظام‌مند برای بررسی تطبیقی و تحلیلی الحاد فلسفی است. در این راستا، کارگروه به دنبال تولید منابع علمی معتبر و تربیت پژوهشگرانی است که بتوانند با رویکردی نقادانه به بررسی تعارضات پیچیده میان علم، دین و اخلاق پرداخته و راهکارهایی نوین برای درک بهتر و عمیق‌تر این مسأله در دنیای معاصر ارائه دهند.

این کارگروه تلاش دارد تا تأثیرات الحاد را در فضای فکری و فلسفی معاصر مورد بررسی انتقادی قرار دهد و به تحلیل دقیق‌تری از چالش‌های موجود در تقابل میان عقلانیت مدرن و ایمان دینی بپردازد.